Adaptacja
Okres przedszkolny to dla dziecka czas wielu przeżyć. Poznaje ono świat, uczy się współżycia w grupie, stawia pierwsze kroki w przedszkolnej społeczności. Nowym doświadczeniom zawsze towarzyszą emocje. Czasem jest to radość innym razem smutek. Najważniejsze w tym czasie jest zbudowanie więzi między dziećmi i nauczycielem; oraz stworzenie atmosfery w której maluch odzyska poczucie bezpieczeństwa. Dziecięca tęsknota za domem nasila się w momentach: rozstania, posiłków i odpoczynku.
Lęk przed rozstaniem to jedno z najtrudniejszych uczuć z którym musi się zmierzyć małe dziecko. Przedłużanie momentu rozstania, zbyt długie pożegnania budzą w dziecku nadzieję, że nie będą musiały zostać w przedszkolu, że może mama zabierze je ze sobą. Zdarza się, że dzieci płaczą. Płacz jest naturalnym sposobem radzenia sobie z przykrymi emocjami.
Największym problemem dla dziecka jest niewątpliwie utrata poczucia bezpieczeństwa, która wynika z nieobecności osób bliskich oraz znalezienia się w zupełnie nowym otoczeniu. Dotrzymywanie umów jest podstawą dziecięcego zaufania do osób dorosłych. Rodzice muszą mieć świadomość tego, jak ważne zwłaszcza w tym trudnym okresie jest dotrzymanie danego słowa. Dziecko dokładnie pamięta obietnicę mamy, że przyjdzie po obiedzie. Jeżeli zdarzy się że mama nie przyjdzie o umówionej porze maluch traci poczucie bezpieczeństwa i często wpada w rozpacz. Nie pomogą tutaj tłumaczenia mamy, nawet jednorazowy taki incydent burzy równowagę psychiczną dziecka i sprawia, że ma ono kłopot z obdarzeniem zaufaniem osób dorosłych a proces adaptacyjny będzie trwał dłużej.
Dzieci denerwują się w porach posiłków. Przede wszystkim dlatego, że często nie czują się samodzielne w tym zakresie oraz spotykają nowe smaki. Warto wcześniej w domu uczyć samodzielności podczas jedzenia, a w przedszkolu odwrócić uwagę dzieci od nowych smaków i braku samodzielności włączając je do pomocy przy przygotowaniu posiłków - rozkładanie talerzyków czy kanapek. Dzieci włączone w te czynności od razu poczują się pewniej w nowej sytuacji i zaczną lepiej funkcjonować w przedszkolnej społeczności.
U najmłodszych dzieci poobiedni odpoczynek często wzbudza niepokój. Niepotrzebnie kojarzy im się z przymusem spania. Nie każdy trzylatek odczuwa potrzebę snu, dlatego zmuszanie dzieci do spania to postępowanie wbrew naturze. Jednak wszystkie dzieci w tym wieku powinny mieć zaspokojoną potrzebę odpoczynku., aby zregenerować siły, wyciszyć się, zrelaksować. Dzieci chętniej będą odpoczywać słuchając relaksacyjnej, spokojnej muzyki lub czytanych przez nauczyciela bajek. Dzieci bardzo chętnie słuchają czytane przez panie książeczki, które przyniosły ze swojego domu. Szczególnie dzieci, które czują się w przedszkolu jeszcze niepewnie z niecierpliwością oczekują chwili, gdy będą mogły usłyszeć opowieści z domowej książeczki.
Dzieciom najbardziej ze wszystkich potrzeb potrzebne jest zaspokojenie poczucia bezpieczeństwa. Zacznijmy budować poczucie bezpieczeństwa w przedszkolu od zapoznania z tymi i tym co obce, nowe i nieznane czyli z nauczycielem i budynkiem przedszkola. Przedszkole stanie się dla dziecka przyjemne, jeśli dziecko poczuje się z nim związane, poczuje się jego częścią. Dlatego warto przeprowadzać wiele zabaw integracyjnych, które ułatwią nawiązanie kontaktu z rówieśnikami nauczycielem.
Pierwszy okres pobytu dziecka w przedszkolu to również bardzo trudny czas dla jego rodziców. Rodzice często są zmuszeni zostawiać dziecko smutne i zapłakane. Taki obraz towarzyszy im przez cały dzień, budząc niepokój lub nawet wyrzuty sumienia. Tymczasem dziecko po kilku minutach uspokaja się i wesoło bawi z kolegami. Tego niestety rodzice nie widzą, odliczając nerwowo godziny do odbioru dziecka z przedszkola. W takiej sytuacji warto zadzwonić do przedszkola, aby uspokoić swoje nerwy i dowiedzieć się jak czuje się nasz skarb. Pamiętajmy, że zawsze warto opowiedzieć nauczycielowi o dziecku, bo wtedy będzie on mógł łatwiej do niego dotrzeć, zainteresować czymś. Należy też szczerze podzielić się obawami i troskami o dziecko.
W związku z tematem adaptacji dziecka do przedszkola warta polecenia jest książka autorstwa Corneli Nitsch "Bajki pomagają dzieciom. Opowieści, które uzdrawiają, pocieszają, dodają odwagi". Można tu znaleźć wiele ciekawych bajek o różnorodnej tematyce; między innymi rozdział o "Pierwszych doświadczeniach w grupie"(np. Kiedy dziecko nie lubi rozstawać się z rodzicami... Kiedy dziecko nie lubi dzielić się z innymi... Kiedy dziecko nie lubi przebywać w grupie...i wiele innych).
